Ο νομικός στο ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής, ζητάει ένα όχημα που θα τον πάει στον ουρανό, που θα τον οδηγήσει στην κατάκτηση του Παραδείσου. Και πάνω στην μεγάλη του προθυμία, ενθουσιασμό, αγνωσία, έρχεται ο Κύριος να τον προσγειώσει! Είναι σαν να του λέει: ΚΑΤΑΚΤΗΣΕ ΤΗΝ ΓΗ ΠΡΩΤΑ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΣΗΚΩΝΕΙΣ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ. Το ουράνιό σου όχημα για να ανυψωθεί χρειάζεται γήινο διάδρομο, το εισιτήριο του ουρανού εκδίδεται στην γη. Ο Χριστός μας αποκαλύπτει το μεγάλο μυστικό Του: Ο δρόμος για την αιωνιότητα (αγάπη Θεού) περνάει από τον διπλανό μας άνθρωπο (την αγάπη του πλησίον). Είναι ο σωστός δρόμος. Αν πάρουμε λανθασμένο δεν θα καταλήξουμε πουθενά…
Η πρώτη εντολή του Χριστού αφορά την αγάπη προς τον Θεό. Ομοία εντολή με την πρώτη είναι η αγάπη του συνανθρώπου μας!
Αλλά γιατί – σύμφωνα με την πρώτη εντολή – ο άνθρωπος να αγαπάει τον Θεό; Είναι πρώτα απ’ όλα ο Ουράνιος Πατέρας μας και ταυτίζεται με την αγάπη όπως μας λέει ο ευαγ. Ιωάννης. Και αυτή η αγάπη Του εκδηλώνεται με πολλούς τρόπους. Αυτός τρέφει και συντηρεί τα σύμπαντα, φροντίζει γι’αυτή την συμπαντική νομοτέλεια χάρη στην οποία η γη κινείται αρμονικά μ’ όλα τα ουράνια σώματα και προνοεί και κυβερνά σ’ όλα τα επίπεδα τον κόσμο!
Εκμηδένισε τις αποστάσεις και έστειλε τον Υιόν Του και μας έκανε όλους δικούς Του, διπλανούς Του, πλησίον μας για να γεφυρώσει το χάσμα της αμαρτίας. Και ήλθε ανάμεσά μας με την Θεία Ευχαριστία για να επουλώσει πληγές, να γεμίσει κενά, να χαρίσει σύνδεση με το Άγιο Πνεύμα. Ταπεινώθηκε έως Θανάτου Σταυρικού για να νικήσει τον θάνατο για χάρη μας και να μας δωρήσει το θαύμα και το δικαίωμα της Αναστάσεως.
*Αυτός ανατέλλει τον Ήλιο σε πονηρούς και αγαθούς και βρέχει σε δικαίους και αδίκους ανεξίκακα και μακρόθυμα. Χαρίζει ευλογίες και λαμβάνει βλασφημίες. Παρέχει δώρα και λαμβάνει χολή. Μας πλησιάζει και φεύγουμε, μας καλεί και κάνουμε πως δεν Τον γνωρίζουμε… Χριστός, ο μεγάλος ΓΝΩΣΤΟΣ που τον λέμε στωικά ΑΓΝΩΣΤΟ.
Ποιός είναι ο πλησίον μας; Είναι αυτός που βρίσκεται κοντά μας απαντάμε αυθόρμητα! Η τοπική απόσταση αρκεί; Είναι και ψυχικά δίπλα μας όπως σωματικά; Είναι μέσα στην καρδιά μας; Αυτό είναι το κριτήριο του πλησίον! Μπορεί να αγαπάμε κάποιον και να βρίσκεται δίπλα μας έστω και αν είναι χιλιόμετρα μακριά μας…
* Άρα λοιπόν καλούμαστε και εμείς να εκμηδενίσουμε τις αποστάσεις! Να πάψουμε να λιβανίζουμε θεατρινίστικα τον Θεό και να είμαστε εχθροί με τους ανθρώπους. Ο Θεός καταργεί τις αποστάσεις και έρχεται μέσα μας. Εκμηδένισε άπειρη απόσταση και εμείς χάριν του εγωισμού ‘τηρούμε’ αποστάσεις. Μα σήμερα ακούγονται όροι όπως: τοπικιστικές διαφορές, πολιτισμικές, κοινωνικές, φυλετικές, χάσμα γενεών, φύλου, ηλικίας. Όλα έχουν μία και μόνη αιτία: ΕΓΩΙΣΜΟΣ = ΑΠΟΥΣΙΑ ΑΓΑΠΗΣ.
* Ο νομικός έθεσε στον Ιησού μεταφυσικό πρόβλημα. Περίμενε και ανάλογη απάντηση. Ο Χριστός επαναλαμβάνω τον προσγείωσε, του έδωσε στην ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ ανθρώπινη απάντηση. Του μίλησε για τον άνθρωπο που πρέπει να είναι άνθρωπος. Και αυτήν την αγάπη καλούμαστε έμπρακτα να την δείξουμε και όχι θεωρητικά και μόνο.
Όταν λοιπόν θα φύγεις από την εκκλησία, εσύ και εγώ που αγαπάμε τον Θεό, και μιλάμε γι’ Αυτόν, και αγωνιζόμαστε για την Δόξα Του, θα επιστρέψεις ξανά στην ζούγκλα του κόσμου. Μην την δείς αρνητικά, ούτε απαισιόδοξα μα πες μέσα σου: ΝΑ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΩ ΟΣΑ ΑΚΟΥΣΑ ΣΗΜΕΡΑ. Μην στεναχωριέσαι… όλο και κάποιος θα σε βρίσει σ’ ένα φανάρι, όλο και κάποιος θα σε ειρωνευτεί και θα σε ζημιώσει και θα σε αδικήσει και θα σε προσβάλλει. Πίστεψέ με υπάρχουν πολλές και καλές περιπτώσεις για να κάνεις ένα «τσεκάρισμα» στον εαυτό σου… για να δεις πόσο αγαπάς τον άνθρωπο, πόσο αγαπάς τον Θεό! Αμήν
Αφήστε μια απάντηση